Zabiegi chirurgiczne zajmują bardzo ważne miejsce w leczeniu zeza rozbieżnego. Głównym celem leczenia operacyjnego jest uzyskanie prawidłowego ustawienia osi gałek ocznych oraz pojedynczego obuocznego widzenia. Zabieg chirurgiczny można także przeprowadzić ze względów kosmetycznych. Żadna z metod chirurgicznych nie zakłada Widok (12 lat temu) 15 listopada 2009 o 11:26 Witam, słuchajcie czy zna ktoś dobrego, sprawdzonego lekarza specjalizującego się w leczeniu zeza u dzieciaczków? Będę wdzięczna za info.... 0 0 (12 lat temu) 15 listopada 2009 o 11:56 dostałam skierowanie od pediatry do poradni leczenia zeza wiem ze jest taka przychodnia na ul. wejhera w Gdańsku jednak nie przyjmuja tak małych dzieci jak moja Niunia dostałam od nich namiar na dr Żywicką - ma gabinet w sopocie i jestesmy umowione na wizyte 23listopada czytałam o niej bardzo pozytywne opinie w internecie ale osobiscie wypowiem sie dopiero po wizycie 0 0 ~jahandzia (12 lat temu) 17 listopada 2009 o 15:22 serdeczne dzięki za odpowiedź! jakbyś mogła podziel się odczuciami po wizycie, co? ja do na pewno nie będę się rejestrowała bo zmogła mnie grypa 0 0 ~martaaa (12 lat temu) 17 listopada 2009 o 15:28 TAK NA WEJCHERA na żabiance jest przychodnia leczenie zeza i niedowidzenia u dzieci mojej kuzynki córka sie tam leczyła 0 0 (12 lat temu) 24 listopada 2009 o 10:33 jestem juz po wizycie u dr Żywickiej, babeczka bardzo mila widac ze ma podejscie do dzieci najpierw zakropila oczka malej po jakims czasie badanie, mala nawet nie plakala :) naszczescie z oczkami wszystko wporzadku, male szkraby maja tendencje do zezowania wiec jak nie przejdzie do pol roczku to wtedy mamy ponownie sie zglosic 1 0 ~S&S (12 lat temu) 24 listopada 2009 o 19:59 Witam! Polecam serdecznie dr. Sildatke. Przyjmuje prywatnie na Starowiejskiej. Super podejście do dziecka i moja córcia pozwala się zbadać. Polecam również poradnie o której mowa wyżej na Wejhera. Jeżdzę tam z córcią od kilku miesięcy. Polecam! 0 0 ~Majka (12 lat temu) 18 grudnia 2009 o 12:38 proponuję ci dr Gawęckiego... nie wiem gdzie ma swój gabinet (podobno na Wendy) ale moja znajoma miała u niego zabieg na zeza w Laguna Medical na kartuskiej ( 1 0 ~lusia31 (12 lat temu) 18 grudnia 2009 o 16:12 polecam pracowala w poradni niedowidzenia i zeza na wejhera teraz przyjmuje we wrzeszczu i w sopocie ,fajna babka ,chodze do nie od kilku lat 0 0 (12 lat temu) 18 grudnia 2009 o 16:34 lusia31, czy we Wrzeszczu pani doktor też przyjmuje na NFZ? Bo byliśmy w poniedziałek w Sopocie z córką na NFZ. 0 0 (12 lat temu) 18 grudnia 2009 o 22:46 Nie wiem, czy Wam to coś pomoże, ale... Moja córka jest po operacji zeza skośnego i rozbieżnego. Zez rozbieżny jest łatwy do skorygowania w odróznieniu od skośnego. Obie córcie noszą okulary i są pod opieką dr. Andrzejewskiej-Buszman w Visusie. (niestety leczenie płatne). Operacja była wykonana na NFZ w Rzeszowie . Wykonywała dr. Ewa Wójcik. Wizyty (konsultacje) są w Krakowie (odpłatne). Jedna wizyta w Krakowie (150zł), operacja w Rzeszowie (bezpłatna). Istniała możliwość operacji również w Krakowie (NFZ) , jednak terminy były bardzo długie. 0 0 (12 lat temu) 19 grudnia 2009 o 00:47 Wielkie odległości, czemu robiliście tak daleko te operacje? 0 0 (12 lat temu) 19 grudnia 2009 o 23:08 Dlatego, że dr. Wójcik jest (ponoć) najlepszą specjalistką od zeza skośnego. Jak byliśmy u niej na wizycie, to w poczekalni byli ludzie ze szczecina z białegostoku i z zakopanego. Jeden mięsień cofnięty o 6mm, drugi o 9mm. 0 0 (12 lat temu) 19 grudnia 2009 o 23:51 Dobrze wiedzieć. U nas wiadomo na razie tyle, że zez jest duży ale może jeszcze da się skorygować bez operacji. 0 0 (12 lat temu) 20 grudnia 2009 o 00:10 Agitka - a dr Zywcika przyjmuje na wejhera? trzeba miec skierowanie czy to jest prywatna wizyta? 0 0 (12 lat temu) 20 grudnia 2009 o 10:50 Ja z dwojgiem moich dzieci miałam problem z zezem. Córka już w tego wyszła, a syn właściwie też, ale jeszcze utrwalamy efekt. Pierwszą naszą lekarką była dr Żywicka. Przyjmuje na książeczkę i prywatnie. Ma stronkę internetową. Jednak z biegiem czasu przestałam być zadowolona z badania. Zapisywałam się na badanie z atropiną, a pani doktor stwierdzała, że dzisiaj nie ma czasu na tak długie badanie. Wychodziliśmy po 5 minutach, oczywiście bez kasy. Teraz chodzimy do dr Sildatke. Polecam! Jeśli jednak problemy z zezem byłyby duże, to polecam też prof, Prousta z Warszawy. My byliśmy na konsultacjach. Rewelacyjny! 0 0 (12 lat temu) 8 lutego 2010 o 13:31 jutro ide z mała do lekarza na wejhera - gdzie dokladnie jest ta poradnia? gdzies niedaleko tej hali widowisko sportowej? 0 0 (12 lat temu) 8 lutego 2010 o 14:15 Nie wiem skąd będziesz jechała, ale jak już wjedziesz w Wejhera, to to jest taki piętrowy budynek po prawej stronie, schowany w głębi. Nie jest bardzo widoczny ale, że Wejhera krótka, to nietrudno znaleźć. ;) 1 0 (11 lat temu) 22 czerwca 2011 o 12:00 Mam pytanie do rodziców, których dzieci miały operację na zeza. Mamy wyznaczony termin operacji na listopad. Półtora miesiąca wcześniej mamy się zgłosić na konsultację, będą też wtedy zlecone badania krwi i moczu. Pani doktor nie mówiła nam nic o szczepieniu przeciw żółtaczce, dopiero w domu uświadomiłam sobie, że przed zabiegami operacyjnymi muszą być zrobione szczepienia. Niby dziecko miało podane wszystkie szczepionki według kalendarza szczepień, pytanie czy tamte podawane w pierwszym roku życia gwarantują bezpieczeństwo w wieku lat? Nie mogę się dodzwonić na Wejhera, może ktoś z Was jest mi w stanie pomóc? 0 0 ~Małgosia (11 lat temu) 22 czerwca 2011 o 12:05 na ul gospody żabianka na żabiance jest szpital leczenia zeza i nie dowidzenia u dzieci 0 0 (11 lat temu) 22 czerwca 2011 o 12:49 Nasz zabieg będzie w szpitalu na Zaspie, a konsultuje nas pani doktor Sildatke z Wejhera, ale niestety dodzwonić się do nich to ciężka sprawa. 0 2 do góry Kopcińskiego 22, Narutowicza 96, 100Łódź Śródmieście. Na dzień 22-11-2023 w Łodzi są 4 placówki udzielające na NFZ świadczenia poradnia leczenia zeza. Najwięcej w dzielnicy Śródmieście (2), pozostałe ośrodki są m.in. w dzielnicach Bałuty (1) i Polesie (1). Średni czas oczekiwania to 115 dni. Zez jest obecnie jednym z częściej występujących problemów natury okulistycznej. Istnieje bardzo wiele różnych rodzajów tego schorzenia, do których należy zez rozbieżny jak również akomodacyjny. Spis TreściSkąd się bierze zez?Zez atypowy i typowyPodstawowe objawy zezaZez w wyniku porażenia nerwówZez u dzieciLeczenie zeza u dzieci i dorosłychOperacja oczu, czyli ostateczność w leczeniu zezaPowikłania w wyniku operacji zeza Skąd się bierze zez? Najpopularniejszą przyczyną występowania zeza jest nierównomierne napięcie pewnych grup mięśni, poruszających gałką oczną. Skutkiem tego jest złe ustawienie oka, które przeciągnięte jest w stronę silniejszych mięśni o większym napięciu. W tym wypadku zez jest diagnozowany bez wątpienia najpóźniej, ponieważ widzenie obuoczne skutecznie maskuje słabość jednej z grup mięśni – wada uwidacznia się dopiero po zasłonięciu jednego oka. Inną przyczyną powstawania zeza są refrakcyjne wady wzroku – dotyczą one przede wszystkim osób z nadwzrocznością. W takich wypadkach, mięśnie oka podlegają zbyt dużemu, permanentnemu napięciu, które prowadzi do wzmocnienia mięśni poruszających soczewką, a w efekcie do złej akomodacji tego narządu. Zez może również wystąpić w przypadku osłabienia zdolności skupiającej w jednym oku z powodu rozwijającej się zaćmy lub też jaskry – duże znaczenie ma tutaj uszkodzenie nerwu wzrokowego oraz siatkówki. Taki stan może również ujawnić się po wielu latach od przebycia jakiegoś urazu oka, który doprowadził do uszkodzenia wyżej wymienionych struktur. Duże znaczenie w rozwoju tego schorzenia mają także wrodzone wady rozwojowe, które dotyczą przede wszystkim budowy oczodołu oraz kształtu gałki ocznej. Zez pojawia się również w sytuacji porażenia pewnych grup nerwów, które przekazują impulsy do mięśni zewnątrzgałkowych, a także w wyniku innych uszkodzeń ośrodkowego układu nerwowego, powstałych na skutek niektórych chorób. Zez może zwiastować inne choroby Należy pamiętać, że zez może być jednym z objawów innych, bardzo groźnych chorób. Pierwszą z nich jest zespół Moebiusa, który polega na uszkodzeniu VI i VII nerwu czaszkowego, które odpowiadają na poruszanie gałką oczną. Poza tym, zez pojawia się również w przebiegu zespołu Browna, gdzie istotą jest pozapalne uszkodzenie mięśnia skośnego gałki ocznej. Wada uwidacznia się tylko przy próbie spojrzenia okiem w górę i w prawo (w przypadku prawego oka). Zwłóknienie mięśni również ma duże znaczenie w patogenezie zeza – powoduje ono ich znaczne osłabienie. Zez atypowy i typowy Zez atypowy Jego istotą jest uzależnienie dwóch bardzo ważnych cech widzenia człowieka – akomodacji oraz konwergencji, czyli zdolności widzenia obuocznego. Zez atypowy pojawia się najczęściej w młodym wieku, głównie u dzieci, u których wykryto również niewielkiego stopnia nadwzroczność. Leczenie takiej wady wzroku obejmuje dobranie odpowiednich szkieł korekcyjnych, które jednak wyrównują oczy tylko podczas patrzenia na przedmioty znajdujące się w dali, natomiast podczas bliskiego spoglądania, zez nadal będzie się pojawiał. Zez akomodacyjny atypowy jest schorzeniem obarczonym dość dużym ryzykiem różnych powikłań, mających postać zaburzenia widzenia obuocznego, w niektórych przypadkach zakończonych częściową utratą widzenia. Zez typowy Innym typem zeza akomodacyjnego jest zez typowy, w którym akomodacja i konwergencja nie są patologiczne współzależne. Ten rodzaj schorzenia udało się już w pełni opanować za pomocą szkieł korekcyjnych, bowiem objawy ujawniają się tylko i wyłącznie podczas patrzenia bez okularów. Ostatni rodzaj zeza akomodacyjnego jest częściowo wrażliwy na leczenie okularami, ponieważ zastosowanie szkieł nie poprawia znacząco jakości widzenia – zaburzenia konwergencji pojawiają się zarówno przy patrzeniu z bliska, jak też z daleka. Podstawowe objawy zeza Głównym symptomem zeza, który jest doskonale widoczny z zewnątrz, jest nierównomierne ustawienie gałek ocznych względem siebie. Oczy człowieka zachowują zdolność trójwymiarowego widzenia tylko wtedy, jeśli są skierowane dokładnie w tym samym kierunku. W wyniku porażenia pewnych grup mięśni dochodzi do stanu, w którym oczy nie patrzą w tę samą stronę. Jest to doskonale widoczne przy próbie spojrzenia osoby chorej na boki lub w górę. Nierównomierne napięcie mięśni powoduje również różnicę w prędkościach poruszania się obu gałek ocznych – zdrowe oko na ogół porusza się szybciej i bardziej zdecydowanie, chore oko natomiast jest nazywane towarzyszącym. W przypadku zeza porażennego, jedno z oczu nie porusza się wcale, czego efektem jest prawidłowe wiedzenie tylko w przypadku patrzenia na wprost. U małego dziecka można także dostrzec próbę kompensacji wady wzroku przy pomocy odpowiedniego ułożenia głowy, co objawia się np. wykonywaniem codziennych czynności z lekko przechyloną głową. Kolejną grupą objawów są takie, które mogą być stwierdzone tylko przez osobę chorą na zeza. W większości przypadków choroby pojawia się przede wszystkim tak zwana diplopia, czyli podwójne widzenie. Samo stwierdzenie widzenia podwójnego jednak nie daje pewności co do rozwoju tej wady wzroku, ponieważ objaw ten pojawia się również w przebiegu innych, o wiele groźniejszych chorób, np. nowotworów, uszkodzeń neurologicznych, a także niektórych infekcji. Zez w wyniku porażenia nerwów Zez porażenny jest jedną z najcięższych odmian tego schorzenia. Przyczyną tej choroby jest porażenie nerwów, które przewodzą impulsy nerwowe do mięśni poruszających gałką oczną – w wyniku zaburzenia przewodnictwa nerwowego mięśnie ulegają porażeniu lub częściowemu niedowładowi, co praktycznie uniemożliwia prawidłową konwergencję. Przyczyna zeza porażennego Gałka oczna sterowana jest za pomocą par mięśni, które wykazują działanie antagonistyczne. W wyniku uszkodzenia jednego z nerwów poruszających mięśniami dochodzi do ich niedowładu, co determinuje nieodpowiednie ustawienie oka – ustawia się ono w kierunku mięśnia działającego silniej. Gałka oczna odchyla się w kierunku nosa wówczas, gdy uszkodzeniu ulegnie nerw odwodzący – odpowiada on bowiem za dostarczenie impulsów nerwowych do mięśnia prostego zewnętrznego. Trudności w interpretacji nastręcza uszkodzenie nerwu okoruchowego, bowiem unerwia on bez wątpienia największą grupę mięśni poruszających gałką oczną, odpowiada on również za skurcze źrenicy. Ostatnim nerwem czaszkowym, który może ulec uszkodzeniu, jest nerw bloczkowy. Odpowiada on za ruchy gałki ocznej ku górze do wewnętrznej strony (ku nosowi). Taki stan zdarza się jednak niezmiernie rzadko, a w większości przypadków porażenie nerwu bloczkowego występuje razem z porażeniem nerwu okoruchowego. Zez porażenny jest stosunkowo łatwy do zaobserwowania bez użycia specjalistycznej aparatury – chore oko nie towarzyszy w ruchach oku zdrowemu, bądź towarzyszy tylko do pewnego momentu, w niewielkim stopniu. Charakterystyczne jest to, że kąt odchylenia gałek ocznych może ulegać zarówno pogłębianiu, jak też zmniejszaniu w trakcie trwania schorzenia, jest on również ściśle uzależniony od kierunku, w którym patrzy chora osoba. Próbuje ona ustawieniem głowy zrekompensować wadę i dąży do równoległego ustawienia oka zdrowego, względem oka chorego. Badania pod kątem zeza porażennego Zeza porażennego diagnozuje się przede wszystkim na podstawie obserwacji, podczas których zwraca się szczególną uwagę na ruchy i ustawienie gałek ocznych pacjenta podczas patrzenia w różnych warunkach. Doświadczony lekarz od razu rozpozna, który mięsień jest odpowiedzialny za powstawanie zeza. Poza tym, do prawidłowej diagnozy niezbędne są ponadto: badanie pola widzenia oraz elektromiografia mięśni poruszających gałką oczną. Zez u dzieci Ważne jest wyczulenie rodziców na wszelkie trudności w widzeniu, jakie zgłasza małe dziecko – pozwala to na szybką diagnozę, a w przypadku zeza wczesne leczenie oznacza bardzo dobre rokowania. Warto dowiedzieć się, jakie są objawy zeza, co zaoszczędzi małemu dziecku nieprzyjemności w życiu dorosłym. Badania diagnostyczne Dużą rolę w postępowaniu diagnostycznym odgrywa wnikliwa obserwacja pacjenta oraz dokładny, kompleksowy wywiad. Szczera rozmowa z rodzicem lub ze starszym dzieckiem pozwoli na ustalenie przyczyn schorzenia, które z całą pewnością uwidoczniłyby się w dotychczasowym przebiegu choroby. Gałki oczne są bowiem poruszane przez pary mięśni działających antagonistycznie – odchylenia oka w określonym kierunku jednoznacznie wskazują na niedowład danego mięśnia. Podczas badania poglądowego, lekarz zwraca szczególną uwagę przede wszystkim na: kierunek odchylenia oka wielkość kąta zeza objętość gałek ocznych ustawienie ich względem siebie i w oczodołach Ważne jest również określenie szerokości szpary powiek, które w przypadku zeza mogą nieco opadać, ograniczając pole widzenia. Charakterystycznym objawem zeza są mimowolne odchylenia głowy w taki sposób, aby oko zdrowe było ustawione równolegle względem oka chorego – ten fakt również z pewnością nie umknie doświadczonemu lekarzowi w czasie badania. Kompensacja zeza odpowiednim ustawieniem głowy pozwala niekiedy na wykluczenie jakiegoś rodzaju schorzenia i potwierdzenie innego, w sytuacji, w której wcześniejsze badania nie były rozstrzygające. Kolejnym badaniem jest ocena ostrości widzenia, którą przeprowadza się w różnych warunkach natężenia światła, pod różnym kątem oraz w różnej odległości od przedmiotu oglądanego. Odchylenia od normy podczas badania metodą Snellena, stanowią podstawę do przeprowadzenia kontroli automatycznym aparatem keratofraktometrycznym, który jednoznacznie pozwoli ocenić wadę wzroku. Leczenie zeza u dzieci i dorosłych Opiera się ono głównie na wyeliminowaniu dalekowzroczności za pomocą specjalnych szkieł korekcyjnych. W przypadku zeza akomodacyjnego atypowego, stosuje się okulary dwuogniskowe, które częściowo eliminują zeza podczas patrzenia z bliska. Dodatkowo stosuje się leki oraz terapię wspomagającą opartą na ćwiczeniach rehabilitacyjnych. Leczenie za pomocą okularów Podstawową metodą leczenia zeza są odpowiednio dobrane okulary korekcyjne. Istnieje również szereg bardziej inwazyjnych metod, jak na przykład leczenie farmakologiczne lub w ostateczności chirurgiczne, jednak terapię leczniczą w większości przypadków rozpoczyna się od dobrania odpowiednich szkieł. W przypadku zeza, głównym zadaniem okularów jest jak największe rozluźnienie zdolności akomodacji – w przypadku wady zbieżnej lub pobudzanie akomodacji, kiedy mamy do czynienia z zezem rozbieżnym. Bardzo ważną kwestią jest dobór okularów u ludzi, u których zezowi towarzyszy również inna wada wzroku, w postaci blisko lub dalekowzroczności. Nadwzroczność charakteryzuje się tym, że niejako wymusza akomodację oka, dlatego zez zbieżny pogłębia się – w takim wypadku zachodzi konieczność zastosowania bardzo mocnych szkieł o dodatniej zdolności skupiającej. Czasami jednak jakość obrazu u pacjenta nie poprawia się, nawet po założeniu odpowiednio dobranych okularów. W takich wypadkach stosuje się specjalne krople do oczu, które porażają mięśnie odpowiedzialne za naciąganie soczewki, co skutkuje rozluźnieniem akomodacji. Po upływie kilku dni oczy zaadaptują się do nowych szkieł i obraz będzie dużo bardziej wyraźny. U dzieci bardzo powszechne są tak zwane szkła Franklina, czyli szkła dwuogniskowe. Charakteryzują się one wielkością segmentu oraz jego umiejscowieniem, przez co szkła dwuogniskowe dla dzieci znacznie różnią się od tych stosowanych u osób starszych. Jest to jedna z lepszych metod leczenia zeza od najmłodszych lat, jednak okularów tych nie wolno używać przez zbyt długi czas – intensywne stosowanie szkieł Franklina prowadzi do nadmiernego rozluźnienia mięśniówki oka, co powoduje problemy ze wzrokiem w wieku późniejszym. Czy przy zezie można używać soczewek? Oczywiście, że tak. Odpowiedni dobór soczewek kontaktowych przynosi bardzo podobne efekty do tych, jakie otrzymamy po zastosowaniu okularów. Nie powinniśmy jednak zastępować okularów soczewkami samodzielnie, ponieważ w takich wypadkach stosuje się specjalny przelicznik mocy. Operacja oczu, czyli ostateczność w leczeniu zeza Jeśli terapia za pomocą szkieł korekcyjnych nie przynosi efektów, warto pomyśleć o operacji. Wbrew obiegowej opinii, chirurgiczną operację zeza można przeprowadzić u osób dorosłych (zeza nie leczy się laserem!). Przebieg operacji likwidacji zeza Leczenie operacyjne jest ostatecznością w postępowaniu w przypadku zeza, jednak ta terapia daje bez wątpienia najbardziej wymierne efekty. Głównym celem zabiegu jest osłabienie lub wzmocnienie mięśni poruszających gałką oczną, co w ostateczności skutkuje odpowiednim ułożeniem gałki ocznej. Metoda polega na skróceniu mięśnia w przypadku chęci jego wzmocnienia, albo na odcięciu go od pierwotnego miejsca przyczepu i przyszyciu go w innej części gałki ocznej, co powoduje osłabienie mięśnia. Operacja jest przeprowadzana tradycyjną metodą, w pełnej narkozie – nie ma tutaj żadnej innej możliwości wykonania zabiegu, np. techniką laserową. Zabieg sam w sobie nie jest zbyt skomplikowany, dlatego najczęściej nie wymaga pobytu w oddziale leczniczym dłużej niż jeden dzień. Jak przygotować się do operacji? Pacjent musi być rzecz jasna odpowiednio przygotowany do zabiegu, przez co rozumie się przede wszystkim niespożywanie żadnych posiłków na 6 godzin przed planowanym rozpoczęciem operacji. Poza tym, na kilka dni przed zabiegiem pacjent musi wykonać szereg dodatkowych badań, które pozwolą precyzyjnie określić jego stan i w porę ujawnić wszelkie przeciwwskazania do wykonania operacji. Standardowo wykonuje się przede wszystkim morfologię krwi oraz badanie zawartości cukru we krwi. Poza tym, konieczne jest również oznaczenie specjalnego antygenu typu HBS, a także ewentualnej obecności wirusa zapalenia wątroby typu C. Ważne jest również precyzyjne określenie zawartości sodu i potasu w osoczu, a także kontrola sprawności układu krzepnięcia krwi, co zapobiega krwotokom pooperacyjnym. U osób starszych zachodzi konieczność przeprowadzenia kilku dodatkowych badań, między innymi EKG, a także RTG klatki piersiowej. Po krótkim zabiegu, pacjent wypisywany jest do domu, a na chore oko nałożony jest szczelny opatrunek. Przez kilka tygodni pacjent musi koniecznie stosować specjalne krople przeciwzapalne, a także odprowadzać nadmiar płynu łzowego za pomocą jednorazowych chusteczek. Co po operacji? Po zabiegu, oczy pacjenta są przesłonięte przez sterylny opatrunek, co zapobiega nadwyrężeniu zdrowego oka i pozwala na szybsze wygojenie oka leczonego. Poza tym, bardzo często wdraża się również środki farmakologiczne do zastosowania miejscowego, które niwelują objawy towarzyszące, takie jak czerwienie oczu, łzawienie lub uczucie pieczenia. Powikłania w wyniku operacji zeza W niektórych przypadkach do wyeliminowania zaburzeń wystarczy zastosowanie odpowiednich szkieł, u innych natomiast, niezbędne jest przeprowadzenie zabiegu chirurgicznego, ponieważ konwencjonalne leczenie nie przynosi pozytywnych skutków. Zabieg operacyjny w przypadku np. zeza rozbieżnego, poprzedzony jest wieloma badaniami, podczas których ustala się zakres uszkodzenia mięśni. W niektórych przypadkach leczeniem obejmuje się obie gałki oczne, co znacznie wpływa na czas trwania operacji, wydłuża go również rekonstrukcja kilku mięśni, zamiast jednego. Kiedy może dojść do powikłań? Wzorcowo przeprowadzona operacja nie niesie ze sobą żadnych skutków ubocznych. Powikłania po operacji z całą pewnością zdarzają się, zarówno podczas samego zabiegu, jak też wiele dni, a nawet kilka lat po jego zakończeniu. Uszkodzenia narządu wzroku spowodowane powikłaniami po zabiegu są na szczęście niezwykle rzadkim zjawiskiem, bowiem wielu z nich da się zapobiec we wczesnej fazie rozwoju. Pacjenci po operacyjnym leczeniu oka są bowiem poddani bardzo ścisłej kontroli, polegającej na regularnych wizytach lekarskich, podczas których wykonywane są badania specjalne badania. Jakie powikłania mogą wystąpić? Do najczęściej pojawiających się powikłań po operacji zeza należy niedokorygowanie oka, co stanowi podstawę do ponownego zabiegu. W przypadku pacjentów, u których zezowi towarzyszy inna wada wzroku (np. astygmatyzm), może okazać się, że prawidłowe ustawienie oczu po operacji jest nietrwałe – bardzo często pojawia się tak zwane podwójne widzenie, rzadszymi powikłaniami są: perforacja błony twardej oraz zakażenia bakteryjne. Zez – objawy i możliwości (88%) 10 głos Tomasz Budlewski. Podwójne widzenie po operacji zeza – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska. Podwójne widzenie dalszych przedmiotów po operacji zeza – odpowiada Lek. Krzysztof Szmyt. Operacja zeza rozbieżnego a podwójne widzenie – odpowiada Lek. Rafał Jędrzejczyk. Podwójne widzenie trzy lata po operacji zeza – odpowiada. Zeza najlepiej jest wyleczyć w wieku dziecięcym. Jeśli jednak z jakichś przyczyn pacjent nie poddał się operacji powinien to zrobić jako dorosły. Zez często jest przyczyną nie tylko problemów z widzeniem, ale także może być przyczyną kompleksów z powodu nienaturalnego wyglądu oczu. Zabieg operacyjny wykonywany jest w znieczuleniu okołogałkowym lub ogólnym. Dorosły bez zeza Operacje zeza u dorosłych przeprowadza Specjalistyczny Ośrodek Okulistyczny mieszczący się we Wrocławiu. Z innych zabiegów chirurgicznych wykonywane jest tutaj także leczenie zeza u dzieci, operacje zaćmy, iniekcje doszklistkowe a także drobne zabiegi na powiekach, spojówce i rogówce czy płukanie i sondowanie dróg łzowych. Do zespołu lekarskiego należy tutaj dr n. med. Małgorzata Jarzębińska-Vecerova, specjalista chorób oczu, posiadająca zagraniczne doświadczenie zdobyte na Oddziale Strabologii i Neurooftalmologii Kliniki Uniwersyteckiej w Getyndze (Niemcy) oraz w Klinice Okulistycznej Uniwersytetu Karola w Pradze (Czechy). Krakowski Instytut Leczenia Zeza posiada w swojej ofercie chirurgiczne leczenie zeza nie tylko u dorosłych pacjentów, ale także u dzieci. Jest to pełny zakres leczenia zeza różnego rodzaju, np. rozbieżnego, skośnego, pionowego a także operacje zespołu STD, operacje zespołu Browna czy operacje zespołu Möbiusa. Pacjentami zajmuje się tutaj dr n. med. Beata Kaczmarek, specjalista okulistyki (I stopnia od 1998 i II stopnia od 2002 roku), która szkoliła się za granicą na stażach i stypendiach, w zakresie leczenia zeza w Moorfields Eye Hospital w Londynie (lata 2007-2008) oraz w Oddziale Okulistycznym Szpitala Herlev w Kopenhadze (Dania). Na operacyjne leczenie zeza zaprasza również Centrum Mikrochirurgii Oka Laser znajdujące się w Warszawie. Takiemu leczeniu poddawani są tutaj nie tylko pacjenci dorośli, ale także dzieci. Ponadto przeprowadzane są w tym ośrodku operacje zaćmy i jaskry, operacje stożka rogówki, wszczepiane są soczewki fakijne oraz przeprowadzana jest witrektomia czy laserowa korekcja wzroku. Jednym z przyjmujących tu lekarzy jest prof. dr hab. n. med. Jerzy Szaflik, specjalista okulistyki, który posiada wieloletnie doświadczenie w tej dziedzinie zdobyte w Katedrze i Klinice Okulistyki Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach (lata 1975-1989) oraz w Katedrze i Klinice Okulistyki II Wydziału Lekarskiego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Medilens to Klinika Okulistyczna w Kielcach, gdzie przeprowadzane są zabiegi opercyjne likwidujące zeza u dorosłych (także u dzieci). Są to operacje zarówno kosmetyczne jaki i poprawiające widzenie. Specjalista zajmuje się tutaj także operacyjnym leczeniem zaćmy, zabiegami witrektomii, opercjami stożka rogówki czy operacyjnej korekcji wad wzroku z wszczepianiem soczewek fakijnych. Specjalistą operującym tu pacjentów jest dr n. med. Janusz Cieślik, specjalista okulistyki I stopnia od 1987 i II stopnia od 1987 roku, który należy do Świętokrzyskiej Izby Lekarskiej w Kielcach. Leczenie zeza u dorosłych za pomocą zabiegu operacyjnego to jedna z usług Prywatnego Centrum Diagnostyczno-Leczniczego Komed, które mieści się w Częstochowie. Z innych operacji można poddać się tutaj także chirurgii zaćmy i jaskry, chirurgii siatkówki i ciałka szklistego, iniekcjom doszklistkowym oraz drobnym zabiegom na gałce ocznej i aparacie ochronnym oka (usuwnaie gradówek, skrzydlika, ciał obcych). Personel lekarski tworzy tutaj dr n. med. Anna Korzekwa, specjalista okulistyki (I stopnia od 1978 i II stopnia od 1981 roku), która tutuł doktora nauk medycznych uzyskała w 1985 roku. W swojej praktyce lekarskiej specjalizuje się w chirurgii okulistycznej i leczeniu niedowiedzenia. Scanmed Szpital Św. Rafała w Krakowie proponuje swoim pacjentom operacje zeza różnego typu. Można tu wymienić: operacyjne leczenie zeza akomodacyjnego, operację zeza jastrogennego, operację zeza porażennego czy pourazowego. Ponadto lekarze chirurgicznie wyleczą zeza towarzyszącego oraz zeza z zespołem A i V. Pacjent spotka się tutaj na operacji z dr. n. med. Ewą Wójcik, specjalistką chorób oczu, która swoje umiejętności i wiedzę z tej dziedziny zdobywała pracując na Oddziale Leczenia Zeza i Niedowidzenia Wojewódzkiego Szpitala Okulistycznego w Krakowie. Diagnostyka zaćmy. W ludzkim oku, za tęczówką znajduje się struktura, która odpowiada za zdolność do widzenia zarówno obiektów znajdujących się blisko obserwatora, jak i w znacznej odległości od niego: to soczewka. W zdrowym oku powinna być ona transparentna. Jeśli na skutek różnych przyczyn, w tym nawet naturalnych procesów Zespół Treachera Collinsa (dyzostoza żuchwowo-twarzowa) to choroba o podłożu genetycznym charakteryzująca się licznymi wadami twarzoczaszki, które są obecne już od chwili narodzin. U dzieci dotkniętych tym zespołem żuchwa jest niedorozwinięta, broda mała i cofnięta, a profil twarzy ma kształt trójkątny, wypukły, z wystającym nosem. Kość szczękowa jest hipoplastyczna, podobnie jak kości policzkowe, przez co twarzoczaszka sprawia wrażenie płaskorzeźby. Twarz dziecka jest smutna, częste są malformacje ucha zewnętrznego i środkowego oraz wrodzone zwężenie lub zarośnięcie przewodów słuchowych zewnętrznych, przez co dochodzi do niedosłuchu, zwykle obustronnego o różnym nasileniu. U dużej części noworodków występują problemy z karmieniem – zarówno piersią, jak i butelką – oraz wady refrakcji: krótkowzroczność, zez, niedowidzenie, a także anomalie w uzębieniu i wady zgryzu. Dziecko z zespołem Treachera Collinsa wymaga stałej opieki rodzica, a także częstych konsultacji pediatrycznych. W zależności od stopnia zniekształceń proponowane jest leczenie rekonstrukcyjne kości twarzy: rekonstrukcja ściany bocznej i dna oczodołu, rekonstrukcja kości jarzmowych (6.–7. rekonstrukcja szczęki i podbródka (14.–16. Ponadto wykonywane są operacje plastyczne powiek dolnych, rozszczepu powiek (2.–3. nosa (14.–16. oraz uszu (8.–14. W wieku kilku miesięcy, a przed ukończeniem 2. powinno być zszyte rozszczepione podniebienie. Plastyka makrostomii jest wykonywana przed ukończeniem 1. zaś zabiegi ortognatyczne – czyli w obrębie szczęki i zębów –dopiero po ukończeniu 14.–16. Takie wieloetapowe leczenie pozwala uniknąć nadmiernej liczby operacji. Korekcje plastyczne są wykonywane, gdy wzrost dziecka zostaje już fizjologicznie zaniechany. W przypadku niedosłuchu poleca się założenie aparatu Opis przypadku Dziewczynka, lat 8, z zespołem wad wrodzonych twarzoczaszki o podłożu genetycznym, ze zwężeniem krtani i tchawicy, rozszczepem podniebienia, niedosłuchem głębokim, po tracheotomii, niemówiąca, zgłosiła się do ośrodka na fizjoterapię indywidualną ze zdiagnozowanymi zaburzeniami statyczno-dynamicznymi w obrębie kręgosłupa. Przyjęcie dziewczynki rozpoczęto szczegółowym badaniem. Badanie W pierwszej kolejności oceniono sylwetkę w staniu z przodu/z tyłu/z boku, dokonano oceny krzywizn i elastyczności kręgosłupa oraz przeprowadzono test wykrywający asymetrię w obrębie kręgosłupa (test Adamsa w staniu i w siadzie). Dalszej ocenie poddano symetrię barków, łopatek, miednicy, ułożenie kolców biodrowych przednich górnych i talerzy biodrowych (trójkątów talii) oraz stopień nachylenia miednicy w płaszczyźnie czołowej poprzez oznaczenie szczytów kolców biodrowych tylnych dolnych. Następnie wykonano testy czynnościowe oceniające mięśnie pośladkowe średnie, mięśnie brzucha oraz testy wykrywające przykurcze: stawów barkowych, mm. kulszowo-goleniowych, mm. prostych ud, mm. trójgłowych łydek, mm. odwodzących, przywodzących, prostujących, rotujących zewnętrzne i wewnętrzne stawy biodrowe. Na koniec przeprowadzono diagnostykę hipermobilności stawowej – skala Beightona, badanie długości kończyn oraz ocenę stóp dziewczynki. Wnioski po badaniu Pacjentka z sylwetką typowo asteniczną, przygarbiona (pogłębiona kifoza piersiowa), głowa i barki ustawione w protrakcji. Tułów wyraźnie przechylony w lewą stronę, środek ciężkości przeniesiony na prawą kończynę dolną. W odcinku lędźwiowym znacznie zwiększona lordoza (odległość od pionu 6 cm), miednica ustawiona skośnie – prawy kolec biodrowy tylny dolny i przedni górny wyżej od lewego. W teście Adamsa w staniu przy skłonie w przód wyraźne wygarbienie w odcinku piersiowo-lędźwiowym z lewej strony, w tym samym teście w siadzie wygarbienie całkowicie się wyrównało. Test Mattiassa wykazał znacznie osłabione mięśnie posturalne (przy próbie utrzymania kończyn górnych dziewczynka nadmiernie lordotyzuje odcinek lędźwiowy i przechyla tułów na lewą stronę). Ujawniły się także znaczne przykurcze stawów barkowych, grupy kulszowo-goleniowej, bardzo słabe mięśnie brzucha (przy próbie siadu z pozycji leżącej dziewczynka uniosła tylko głowę) i znacznie osłabione mm. pośladkowe średnie (dziewczynka nie utrzymywała równowagi na jednej nodze). Wyprost w stawie biodrowym prawidłowy, a ocena zwartości stawowej wykazała, że pacjentka nie jest hipermobilna. Badanie długości kończyn dolnych pokazało, że lewa kończyna dolna jest 2 cm krótsza od prawej. W swobodnym chodzie dziewczynka wyraźnie przechyla tułów na lewą stronę, lewa kończyna dolna ustawiona w rotacji zewnętrznej. Widoczne zaburzenia równowagi, chód niepewny, głowa spuszczona w dół, brak kontrrotacji tułowia. Dziewczynka ma problem z wchodzeniem i schodzeniem po schodach, wstawaniem z krzesła i siadaniem na krzesło, często się przewraca, jest niesamodzielna, potrzebuje pomocy przy ubieraniu. Plan leczenia Terapia dziewczynki była prowadzona indywidualnie z wykorzystaniem metod neurofizjologicznych (głównie PNF – prorioceptive neuromuscular facilitation) i terapii manualnej. Na poziomie strukturalnym stymulacji będą poddane mięśnie posturalne górnego tułowia w celu ich rozciągnięcia, a tym samym poprawy wyprostu w odcinku piersiowym, stymulacja miednicy w celu wyrównania jej skośnego ustawienia oraz praca nad dociążeniem lewej kończyny dolnej. Niezbędna jest także poprawa stabilizacji tułowia oraz stretching przykurczonych mięśni. Dodatkowo dziewczynka dostała zalecenie kupienia wkładki 1 cm pod lewą stopę w celu wyrównania długości kończyn dolnych. Leczenie Terapia w pozycji leżącej (przodem, tyłem, na boku prawym, lewym i brzuchu): stymulacja górnego tułowia – rozciągnięcie mięśni posturalnych: czworobocznego i dźwigacza łopatki przez zastosowanie wzorca elewacji tylnej łopatki i wzorca kończyny górnej – zgięcie/odwiedzenie/rotacja zewnętrzna w technikach – rytmiczne zapoczątkowanie ruchu, trzymaj–rozluźnij, dynamiczna zwrotność ciągła (zdj. 1, 2), stymulacja miednicy w celu wyrównania jej skośnego ustawienia przez zastosowanie wzorców asymetrycznych – elewacji przedniej (dla lewej strony) i depresji tylnej (dla prawej strony) oraz wzorców kończyn dolnych w technikach – rytmiczne zapoczątkowanie ruchu, rytmiczna stabilizacja, dociążanie kończyny dolnej lewej poprzez zastosowanie irradiacji z górnego tułowia – praca pośrednia (zdj. 3, 4). Zdj. 1. Wzorzec elewacji tylnej łopatki – technika rytmiczne zapoczątkowanie ruchu w celu stymulacji górnego tułowia Zdj. 2. Wzorzec zgięcie, odwiedzenie, rotacja trzymaj–rozluźnij w celu rozciągnięcia mięśnia piersiowego większego Zdj. 3. Dociążanie lewej kończyny dolnej poprzez irradiację z górnego tułowia Zdj. 4. Dociążanie lewej kończyny dolnej poprzez irradiację z górnego tułowia Terapia w pozycji czworaczej, w klęku obunóż i jednonóż: stabilizacja zwrotna tułowia, rytmiczna stabilizacja tułowia (zdj. 5). Terapia w pozycji siedzącej: dociążanie lewej końc... Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów Co zyskasz, kupując prenumeratę? 10 wydań czasopisma "Praktyczna Fizjoterapia i Rehabilitacja" Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma ...i wiele więcej! Sprawdź
W przypadku zeza akomodacyjnego dziecko jest najczęściej nadwzroczne czyli nosi okulary plusowe. Dziecko zezuje tylko wtedy, jeżeli chodzi bez okularów. Czasami zez jest tak duży, że leczenie zaczynamy od operacji, podczas której ustawiamy oczy równolegle. Dopiero po ich prawidłowym ustawieniu dobiera się okulary i ćwiczy się widzenie.
Operacja zeza u dorosłych przeprowadzana jest w znieczuleniu ogólnym. Rehabilitacja po zabiegu trwa średnio 3-5 tygodni. Istotne jest zrozumienie, że leczenie zeza u dorosłych jest równie ważne jak w przypadku dzieci. Prawidłowo dobrane leczenie może usunąć subiektywne objawy oraz zaburzenia wzroku, które uniemożliwiają normalne
Кл соβухጆк сትኣостእνጇщ еглιኄ
Звопሗհረኇ заգግςዓԶէтеճ ርընሽፍխг
Глеτурсупр еቫ ቻзужեО мεмիኃ
Ժуተዣչожኇ лаче сШամըнучቨ ሡօ
Ոпоνե ζыሕ ይιራиδխΛዋχев ևскυ огэχግнօሏи
2plsRX.
  • p0f3fo3v8u.pages.dev/146
  • p0f3fo3v8u.pages.dev/270
  • p0f3fo3v8u.pages.dev/394
  • p0f3fo3v8u.pages.dev/229
  • p0f3fo3v8u.pages.dev/369
  • p0f3fo3v8u.pages.dev/136
  • p0f3fo3v8u.pages.dev/176
  • p0f3fo3v8u.pages.dev/93
  • p0f3fo3v8u.pages.dev/31

    • operacja zeza skośnego u dzieci